Co robić jeśli z wyników badań obrazowych wynika, że masz „Coś” w przysadce
Spokojnie odetchnij, nie stało się nic strasznego, biorąc pod uwagę realne zagrożenia, możesz się już uspokoić .
Po pierwsze nie panikować, szansa, iż jest to guz złośliwy jest mniejsza niż 1 % (zwykle jeszcze bardziej niespodziewany guz przerzutowy lub inny złośliwy guz pierwotny).
Zdecydowana większość ( 99% ) guzów przysadki nie jest guzami złośliwym ( rakowymi).
Po drugie w wielu przypadkach guzek czy inna zmiana przysadki w wielu przypadkach nie musi wymagać leczenia operacyjnego lub żadnego innego leczenia. Często leczenie może być jedynie farmakologiczne.
Ważne by obrazy przysadki oglądał doświadczony w leczeniu i diagnostyce lekarz mający wiedzę nt. interpretacji obrazów badania MR przysadki , najbardziej wskazane są konsultacje neurochirurgiczne w ośrodkach lub u specjalistów zajmujących się na co dzień guzami przysadki. Druga grupą lekarzy są Endokrynolodzy specjalizujący się w leczeniu schorzeń przysadki.
Koniecznie upewnij się czy konsultujący twoje badanie lekarz ogląda rzeczywisty zapis badania czy opiera się jedynie na opisie radiologicznym. Jak podaje praktyka opieranie się na samych opisach badania MR obarczone jest błędem z powodu znacznych różnic w interpretacji obrazów przysadki przez radiologów.
Na podstawie rezonansu specjalista jest w stanie stwierdzić czy objawy z powodu których wykonano badanie mają lub mogą mieć związek z nieprawidłowościami widocznymi w przysadce. Z dużym prawdopodobieństwem lekarz będzie w stanie potwierdzić lub ustalić najprawdopodobniejsze rozpoznanie . Ocena taka pozwala wstępnie określić ewentualne wskazania i pilność leczenia operacyjnego i skuteczność takiego postępowania. Na tym też etapie najczęściej dochodzi do zróżnicowania i weryfikcji sugerowanych przez radiologa patologii : czy guz jest w ogóle guzem przysadki , czy jest to guz okolicy siodła – czyli guz podstawy czaszki i nie wywodzi się z samej przysadki.
Ostateczna decyzja w sprawie dalszego postępowania w wielu przypadkach może być podjęta dopiero po wykonaniu badań hormonalnych, których wyniki w niektórych przypadkach są decydujące w sprawie dalszego postępowania.
Dlatego też należy wyraźnie podkreślić , że bezwzględnie konieczna jest ocena endokrynologiczna wykluczająca niedoczynność przysadki lub nieprawidłowe wydzielanie hormonów czyli fakt czy guz powoduje zaburzenia hormonalnej( rodzaj nadczynności przysadki) .W przypadku np. gruczolaków wydzielających prolaktynę mimo istotnych rozmiarów guza w grę wchodzi możliwość leczenia farmakologicznego.
W przypadku guzów nieczynnych hormonalnie o ile nie powodują one objawów endokrynologicznych lub wzrokowych i neurologicznych najpewniej wystarczy cykliczna obserwacja w badaniu MR (z ang. „watch and wait”).
Jeśli guz jest makrogruczolakiem i wywołuje ucisk skrzyżowania lub zaburzenia widzenia w badaniu fizykalnym lub w badaniu pola widzenia wówczas konieczne jest leczenie operacyjne.
Istniej tez grupa pacjentów z granicznymi wskazaniami np. guz wielkości ok. 10-15 mm z delikatnym modelowaniem skrzyżowania wzrokowego bez objawów lub miernie nasilonymi bólami głowy, wówczas decyzja o leczeniu lub obserwacji podejmowana jest indywidualnie, a czynnikami decydującymi są:
Wiek – u osób młodych spodziewamy się dalszego wzrostu zmiany, a badania kontrolne wykonywane przez dziesiątki lat spodziewanego życia będą uciążliwe.
U młodych kobiet, które planują ciążę również lepiej jest usunąć pośredniej wielkości makrogruczolaka.
U osób starszych przyjmujących leczenie p/krzepliwe –istniej ryzyko objawowego krwawienia do guza z możliwym gwałtownym pogorszeniem wzroku.
Ponadto wszystkie przypadki z udokumentowaną w kolejnych badaniach MR progresją wielkości guza.
Jeśli opcja leczenia operacyjnego okazałby się konieczna – tu również możesz być spokojny (a), ryzyko operacji jest bardzo niskie, wyniki są w większość przypadków dobre i bardzo dobre , a rokowanie ogólne i onkologiczne pomyślne.
Musisz być gotowy i spodziewać się konieczności okresowej oceny przez endokrynologa, okulistę i wykonywanie kontrolnych badań MR.
Pacjenci często też pytają na jak długo leczenie wykluczy ich z normalnego życia ?
Pobyt diagnostyczny w oddziałach endokrynologii i trwa zwykle 2-3 dni, u części chorych można wykonać diagnostykę hormonalną w warunkach ambulatoryjnych.
W przypadku operacji pobyt w szpitalu trwa zwykle ok. 3-5 dni, po wypisie ze szpitala zaleca się ograniczać aktywność fizyczną przez ok. 2-3 tygodnie. Okres rekonwalescencji nie wyklucza względnie normalnego funkcjonowania lub podejmowania się prac nie wymagających wysiłku.
